Dlaczego sen jest kluczowy dla naszego mózgu
NEUROBIOLOGIA SNU
autor- Hanna Wypiór
Sen to zjawisko tak powszechne, że często przyjmujemy je za coś oczywistego. Jednak
neurobiologia snu ujawnia, że jest to skomplikowany i niezwykle istotny proces, bez którego nasze
zdrowie fizyczne i psychiczne byłoby zagrożone.
Sen - stan czynnościowy ośrodkowego układu nerwowego, cyklicznie pojawiający się i przemijający
w rytmie dobowym, podczas którego następuje zniesienie świadomości i bezruch. Fizjologiczny
sen charakteryzuje się pełną odwracalnością pod wpływem czynników zewnętrznych (w
przeciwieństwie do śpiączki).
Podczas tego stanu gdy organizm przechodzi w stan głębokiego relaksu i regeneracji
przechodzimy w cykle snu, aktualnie wyodrębnia się pięć faz snu: cztery fazy snu wolno falowego i
jedna faza snu REM (od angielskiego rapid eye movements – szybkie ruchy gałek ocznych), zwana
także snem paradoksalnym.
Pierwszą fazą snu jest zasypianie
Następuje ona przed zapadnięciem w sen. Oczy łagodnie poruszają się pod powiekami. Mięśnie
ograniczają swoją aktywność i mogą lekko drgać. Praca mózgu spowalnia, a wraz z nim uspokaja się
bicie serca i oddech. Ten krótki okres snu trwa od minuty do 10 minut. W tym czasie mózg jest nadal
dość aktywny i wytwarza fale alfa, które rejestruje się o częstotliwości od 8 do 10 Hz.
Druga faza snu – sen płytki
Jest pierwszą fazą snu właściwego. Podczas tej fazy snu staje się mniej świadomy otoczenia, spada
temperatura ciała, zatrzymuje się ruch gałek ocznych, a oddech i tętno uspokajają się i regulują. Mózg
zaczyna wtedy wytwarzać fale mózgowe, nazywane wrzecionami snu. Ten charakterystyczny rodzaj
fal wiąże się ze zdolnością do rozumienia i rozwiązywania nowych problemów przy pomocy
logicznego myślenia. Uważa się, że mają również związek z utrwalaniem nowo nabytych informacji –
dzięki nim w fazie NREM zachodzi konsolidacja pamięci.
Konsolidacja pamięci – jest to proces najczęściej w czasie snu głębokiego, który umożliwia
przenoszenie informacji z pamięci krótkotrwałej do długotrwałej.
Trzecia faza- sen głęboki
Podczas trzeciej fazy snu NREM pojawiają się powolne fale mózgowe delta o częstotliwości 1 Hz. W
czasie tej fazy mięśnie są całkowicie rozluźnione, ciśnienie krwi spada, a oddychanie zwalnia. To
właśnie wtedy ciało rozpoczyna fizyczną regenerację. Komórki naprawiają się i odbudowują, a
uwalniane hormony powodują wzrost kości i mięśni. Organizm wykorzystuje głęboki sen do
wzmocnienia odporności, dzięki czemu może zwalczać choroby i infekcje. W międzyczasie mózg
konsoliduje wspomnienia deklaratywne – w tym wiedzę ogólną, fakty, statystyki lub osobiste
doświadczenia.
Faza czwarta – faza snu delta
W tej fazie mogą pojawić się marzenia senne, choć nie są tak wyraźne jak w fazie REM. Gałki oczne
nie wykonują żadnych ruchów, a mięśnie się rozluźniają. To moment, w którym najtrudniej obudzić
śpiącego. Wtedy następują regularne fale dwóch półkul mózgowych, które synchronizują się w
wysokim stopniu.
Faza ostatnia – REM
Występują intensywne sny, ponieważ mózg jest bardziej aktywny. W tej fazie dochodzi też do
stymulacji obszarów mózgu, które pomagają w uczeniu się. Podczas gdy mózg jest pobudzony do
aktywności, mięśnie zostają unieruchomione. Gałki oczne poruszają się szybko pod powiekami, a
oddech staje się szybszy i nieregularny. Ciało w fazie REM jest tak rozluźnione, że obudzeniu się w
niej może towarzyszyć uczucie braku wrażeń dotykowych i niemożliwość poruszania ciałem – tzw.
„senny paraliż”. Jest to jednak zjawisko niegroźnie i zazwyczaj mija po kilkunastu sekundach.
Podobnie jak w trzeciej fazie, konsolidacja pamięci również ma miejsce podczas fazy REM. To także
czas, w którym emocje i wspomnienia są przetwarzane i przechowywane.
Dlaczego śnimy?
Hipotezami dlaczego śnimy zajmują się ludzie od starożytności, nie wiadomo do końca dlaczego tak
się dzieję. Wielu mądrych ludzi w czasach nowożytnych zmieniło podejście do tych marzeń sennych.
Hipoteza aktywizacyjno - syntetyczna sugeruje, że sny są wynikiem kory mózgowej interpretującej
chaotyczne impulsy elektryczne generowane przez most w mózgu podczas fazy REM. Most wysyła
przypadkowe sygnały do wyższych ośrodków mózgowych, które normalnie porządkują informacje.
Podczas snu mózg stara się z tych niespójnych sygnałów tworzyć historie, co prowadzi do
powstawania snów.
Pojawiać się mogą również koszmary senne, powiązane one są ze stresem, zarówno krótko-, jak i
długotrwałym. U wielu osób bywają bardzo realistyczne. Niepokojące wizje najczęściej dotyczą nas
lub bliskich nam osób.
Dlaczego sen jest tak ważny?
Skutki jednorazowego niewyspania odczuwamy od razu: jesteśmy senni, rozdrażnieni, mamy
problemy z koncentracją. Stajemy się bardziej podatni na stres i mniej czujni podczas prowadzenia
samochodu.
Długotrwałe niewyspanie przyczynia się do poważnych problemów zdrowotnych. Jednym z
długofalowych skutków braku snu jest nadciśnienie tętnicze. Choroba ta nieleczona przyczynia się
m.in. do uszkodzenia nerek, niewydolności i zawału serca, a nawet udaru mózgu.
Brak snu sprzyja także rozwojowi cukrzycy, otyłości, depresji, zaburzeń miesiączkowania, negatywnie
wpływa na wygląd skóry, przyśpiesza proces starzenia. Jednak nie tylko zdrowie fizyczne może na tym
ucierpieć, problemami które jeszcze napotkać można po długotrwałym niewyspaniu może być
zmniejszona produktywność, trudności w radzeniu sobie ze stresem i kontrolowaniu emocji czy
zwiększone ryzyko depresji, lęków i drażliwości.
Selene.pl
Melatonina.pl
Praca dyplomowa Joanny Mól pt. „Uzdrawiająca siła snów”
„Objaśnienie marzeń sennych” Freud Sigmund
Komentarze
Prześlij komentarz